پلاستیک در مقابل ساخت فلز-مزایا و معایب
ساخت به هر فرآیندی اطلاق می‌شود که برش، شکل‌دهی یا شکل‌دهی مواد را به محصول نهایی می‌دهد و این مقاله مزایا و معایب پلاستیک را نسبت به ساخت فلز و بالعکس پوشش می‌دهد . نوع روش ساخت مورد استفاده برای تولید یک کالای خاص به طیف وسیعی از عوامل از جمله هدف محصول، ظاهر و بودجه موجود بستگی دارد. قبل از تعیین اینکه آیا ساخت پلاستیک یا فلز برای یک کار خاص مناسب است، مهم است که ابتدا مزایا و معایب بالقوه هر گزینه را درک کنید.
انواع فرآیندهای ساخت
هم ساخت پلاستیک و هم فلز شامل طیف وسیعی از فرآیندهای تولید متمایز است. این محدوده به تعداد قابل توجهی از گزینه های سفارشی سازی و انتخاب در طراحی اجزا اجازه می دهد. برخی از رایج ترین فرآیندهای ساخت عبارتند از:
برش : این شامل ابزارها یا ماشین‌های مختلفی است که مواد اضافی را از قطعه کار جدا می‌کنند تا نیازهای اندازه و شکل را برآورده کنند. اره نواری و مشعل برش دو نمونه از دستگاه های برش هستند.
شکل دهی : این فرآیند از تجهیزات تغییر شکل دهنده مانند ترمزهای هیدرولیک برای خم کردن یا فشار دادن محصولات در یک زاویه مشخص استفاده می کند.
ماشینکاری : فرآیندهای ماشینکاری، که شامل تراشکاری، فرزکاری، حفاری و سنگ زنی می شود، از تجهیزات خودکار یا کنترل دستی برای شکل دادن به مواد استفاده می کنند.
جوشکاری : جوشکاری فرآیند اتصال دو یا چند قطعه کار با اعمال حرارت یا فشار برای تشکیل یک محصول واحد است.
مزایای ساخت پلاستیک:
اگرچه نتایج ساخت پلاستیک تا حد زیادی به ویژگی‌های منحصربه‌فرد نوع پلاستیک مورد استفاده (اکریلیک، پلکسی گلاس، نایلون و غیره) بستگی دارد، اما این فرآیند دارای چندین مزیت است که عبارتند از:
سهولت شکل دهی : پلاستیک به دلیل نقطه ذوب پایین و چکش خواری بالا در مقایسه با سایر مواد، می تواند با سهولت نسبی به هندسه های پایه و پیچیده تبدیل شود.
پرداخت کاهش یافته : برخلاف اکثر فلزات، پلاستیک ها را می توان قبل از ساخت رنگ کرد و نیاز به برخی فرآیندهای پس از درمان مانند رنگ آمیزی را از بین می برد.
تولید سریعتر : ساخت پلاستیک اغلب شامل زمان چرخه سریع و نرخ گردش سریع است.
وزن سبک تر : پلاستیک ها معمولاً وزن کمتری نسبت به فلزات با ابعاد مشابه دارند.
مقاومت شیمیایی : پلاستیک ها معمولاً نسبت به فلزات کمتر در معرض آسیب ناشی از مواد شیمیایی یا واکنش های شیمیایی مانند اکسیداسیون یا زنگ زدگی هستند.
معایب ساخت پلاستیک:
اگرچه پلاستیک برای ساخت طیف وسیعی از قطعات مفید است، اما به عنوان ماده تولیدی نیز دارای محدودیت‌هایی است. برخی از معایب ساخت پلاستیک عبارتند از:
مقاومت در برابر سایش محدود : پلاستیک آستانه مقاومت پایینی برای دماهای بالا، اسیدیته و سایر عناصر خورنده دارد.
نقاط ضعف ساختاری : بیشتر پلاستیک ها برای کاربردهایی که به استحکام ساختاری بالا نیاز دارند، مانند اجزای تجهیزات سنگین و بیشتر مصالح ساختمانی، مناسب نیستند.
مزایای ساخت فلز:
مانند ساخت پلاستیک، ساخت فلز تا حد زیادی به خانواده و درجه فلز مورد استفاده در تولید بستگی دارد. برخی از فلزات رایج‌تر ساخته شده عبارتند از فولاد، منیزیم، آهن، آلومینیوم، مس و نیکل که هر کدام درجات مختلف خود را دارند. فلزات به طور کلی مزایای زیر را نسبت به ساخت پلاستیک دارند:
مقاومت در برابر حرارت : فلزات معمولاً نقطه ذوب بالاتری دارند و کمتر در دمای بالا تجزیه می شوند.
استحکام بهبود یافته : گریدهای فلزی نسبت به همتایان پلاستیکی خود قوی‌تر، سخت‌تر و بادوام‌تر هستند.
تطبیق پذیری : فلز را می توان از طریق طیف وسیع تری از فرآیندها، از جمله ریخته گری، کشش عمیق،
معایب ساخت فلز :
با وجود مزایای متعدد، فلز برای هر کاربرد ایده آل نیست، برخی از معایب ساخت فلز عبارتند از:
عملیات ثانویه : ساخت فلز به احتمال زیاد به فرآیندهای پس از ساخت نیاز دارد، مانند تکمیل، رنگ آمیزی و سنگ زدایی، که می تواند زمان بر یا پرهزینه باشد.
محدودیت‌های طراحی : ویسکوزیته و رفتار جریان مذاب برخی از فلزات برای ایجاد هندسه یا اشکال بسیار پیچیده مناسب نیست.
هزینه های راه اندازی بالا : هزینه های ابزار فلزی معمولاً گران تر از ابزارهای ساخت پلاستیک قابل مقایسه است.
انتخاب یک فرآیند ساخت خاص :
هنگامی که تعیین کردید که ساخت پلاستیک یا فلز نیازهای پروژه شما را بهتر برآورده می کند، مرحله بعدی در فرآیند تولید، انتخاب یک فرآیند شکل دهی یا شکل دهی خاص است. برخی از تکنیک های ساخت متداول و کاربردهای رایج آنها عبارتند از:
تراشکاری : تراشکاری یک روش برش است که از یک میز کار چرخشی و تیغه جداگانه برای برش، سوراخ کردن، خنجر کردن یا حکاکی مواد استفاده می کند. تراشکاری برای محصولاتی که حول یک محور چرخش متقارن هستند مناسب است.
حفاری : این فرآیند از یک پرس مته برای سوراخ کردن محصول استفاده می کند. برای ایجاد برش های یکنواخت و دایره ای موثر است.
آسیاب : مانند دستگاه های مته، آسیاب ها سوراخ هایی را از طریق مواد ایجاد می کنند، اما با یک حرکت برش جانبی. آنها گزینه خوبی برای ایجاد برش های نامتقارن یا غیر دایره ای هستند.
هونینگ : هونینگ شامل چندین نوک چرخشی است که سوراخ های موجود را به اندازه های دقیق بزرگ می کند. برای ساخت محصولاتی که نیاز به برش های دایره ای بزرگ مانند سیلندر موتور دارند مفید است.
سنگ زنی : آسیاب ها یک چرخ ساینده را برای درمان سطح اعمال می کنند یا بریدگی های ضعیفی را در محصول ایجاد می کنند. سنگ زنی برای کاربردهایی که نیاز به بافت سطح صاف دارند مفید است.
برای مطالعه مقالات بیشتر به وبلاگ سایت مراجعه نمایید.
برای مشاهده اطلاعات بیشتر در گوگل جست و جو کنید.
